Μετά (ή πολύ πριν) Χριστόν ...προφήτες (2)

...για να δούμε την συνέχεια (δείτε το σαν παρένθεση-επεξήγηση στα καλύτερα που θα ακολουθήσουν).

''Όλα τα λεξικά της ελληνικής γλώσσας στο λήμμα «ληστεία» συγκλίνουν στην εξής περιγραφή: Η αφαίρεση / απόσπαση/αρπαγή/βίαιη ιδιοποίηση ξένων περιουσιακών στοιχείων (χρημάτων ή αντικειμένων).

Ομοίως, τα ίδια λεξικά στο λήμμα «φορολογία» χρησιμοποιούν το ουσιαστικό «επιβολή» και το επίθετο «υποχρεωτική» για να χαρακτηρίσουν την απόδοση μέρους του εισοδήματος των φυσικών ή νομικών προσώπων για την κάλυψη των δημοσίων δαπανών.

Το ταμείο της δημόσιας διοίκησης εισπράττει τους φόρους που εκείνη έχει (μέσω της πολιτικής διακυβέρνησης) αποφασίσει, για να καλύψει τις δημόσιες δαπάνες, και μέχρι εδώ κανένα πρόβλημα, δοθέντος μάλιστα και του ότι τα πιο βαρβάτα οικονομικά επιτελεία έχουν καταρτίσει μακροχρόνιους προϋπολογισμούς (στην Ελλάδα συνηθίζονται οι τετραετείς προβλέψεις) δημοσίων εσόδων και δημοσίων δαπανών. Αυτή άλλωστε είναι και η δουλειά τους.

Όταν όμως ο προϋπολογισμός «πέφτει έξω» δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν. Είτε τα βαρβάτα επιτελεία είναι τζούφια και έκαναν λάθος προϋπολογισμούς εσόδων, έστω γιατί δεν μπόρεσαν να προβλέψουν το ποσοστό φοροδιαφυγής, που στην οικονομική διάλεκτο λέγεται επισφάλεια (οπότε σε - απλά ελληνικά - εισπράξαμε λιγότερα από όσα περιμέναμε) είτε δεν υπολόγισαν σωστά τις δημόσιες δαπάνες, έστω γιατί δεν κατάφεραν να προβλέψουν το μέρος εκείνο των δημοσίων δαπανών που εν τέλει θα δαπανηθεί καταχρηστικά, δηλαδή δομημένα ομόλογα, μίζες, καλόγεροι κ.ά. (στα απλά ελληνικά, πληρώσαμε παραπάνω).

Επειδή αυτή η κατάσταση φαίνεται να είναι εντελώς πραγματική για το ελληνικό δημόσιο ταμείο και επειδή, προφανώς, δεν υπάρχουν άλλοι για να το διαχειριστούν, οι διαχειριστές του καταφεύγουν σταθερά σε δανεισμό προεξοφλώντας το μελλοντικό εισόδημα της δημόσιας διοίκησης, δηλαδή τους φόρους. Επειδή μάλιστα δανείζονται τοκογλυφικά επιβάλλουν νέους έκτακτους, απρόβλεπτους και μη προϋπολογισμένους φόρους ακριβώς για να τους προεξοφλήσουν ! Ο κύκλος είναι φαύλος, αλλά δεν είναι το θέμα του παρόντος.

Οι έκτακτοι, απρόβλεπτοι και μη προϋπολογισμένοι φόροι επιβάλλονται και ισχύει και γι’ αυτούς (όπως και για τους υπόλοιπους) η απειλή λήψης αστικών και ποινικών μέτρων κατά φυσικών προσώπων, σε κάθε περίπτωση μη καταβολής τους. Δεν το λέω εγώ αλλά η ελληνική γλώσσα πως η αφαίρεση/απόσπαση/αρπαγή/βίαιη ιδιοποίηση ξένων περιουσιακών στοιχείων είναι ληστεία και ας μη βιαστεί κανείς να δει σε αυτή τη διατύπωση διασταλτική ερμηνεία. Είναι η ακριβής προσέγγιση εννοιολογικά και είναι άλλης κατηγορίας ζήτημα ότι η τρέχουσα μέση γνώση της ελληνικής γλώσσας είναι του επιπέδου πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης προ πεντηκονταετίας.

Παρεμπιπτόντως, όλα τα λεξικά της ελληνικής γλώσσας συμφωνούν ως προς το λήμμα «λήσταρχος» αναφέροντας ότι πρόκειται για τον αρχηγό (ή τους αρχηγούς) των ληστών. Συμφωνούν επίσης και ως προς το λήμμα «λησταρχείο» αναφέροντας ότι πρόκειται για το μέρος που εδρεύουν ή καταφεύγουν οι ληστές…''


Ο ..."προφήτης" ..."γράφει'' τα παραπάνω στις 8 ΦΕΒ. 2010!


Υ.Γ. Ρε φίλε, κάπου άκουσα (πρόσφατα, τώρα, δυο χρόνια μετά) κάτι ...για κάτι καινούργιες ληστρικές φοροεπιδρομές. Μπούρδες ε;

Συνεχίζεται...
(to be continued)